Cemiyette çözmeye yardımcı olduğumuz konulardan birisi de özgüven meselesidir. Özgüven eksikliği nerelerden kaynaklanır.

– Girdiğim ortamlarda konuşmaktan çekiniyorum

– Kızın beni fiziksel olarak beğenmeyeceğini düşünüyorum

– Bir şey söylendiğinde benimle dalga geçileceğini düşünüyorum

– sevilmeyeceğimi düşünüyorum vs..

 Durumun özü aslın şu sorularda ?

 – kendini çekici buluyor musun ?

– şık giyindiğini düşünüyor musun ?

– konuştuğun zaman, konu hakkında yeteri kadar bilgili misin? , yoksa birisi 2 lafı ile seni darmadağın edebiliyor mu?

– aynaya baktığında sen kendini beğeniyor musun?

– en özü sen kendini seviyor musun arkadaş?

 Güvenle ilgili çok minik bir örnekle başlamak istiyorum. Bir betimle bir benzetme. Bilenler bilir joker bir “Ankara bebesi”dir.Daha da alt bir ayrıma gidersek bir bahçeli bebesi. Yani Ankara’nın iyi muhitlerinden birisi. Kızılay, Bahçeli, Tunalı, Çankaya, Kavaklıdere, Hoşdere vs. hep gittiğim yerleri 18 yaşlarında. Üniversiteye yeni başlamıştım. Kütahyalı bir çocukla tanışmıştım. Bir gün beni evine davet etti ( öğrenci evi ).

 Ev Demetevler semtindeydi. Daha önce hiç gitmedim bir yerdi o zamanlar için, birbirine yapışık, 8-10 katlı evlerin olduğu, sokakta elinde tespihli, kabadayı kabadayı yürüyüşlü adamların olduğu bir yer. Hiç bilmediğim ve hiç alışık olmadığım bir yer. Allahım nasıl bunalmış, nasıl güvensiz hissetmiştim kendimi o sokaklarda. Sanki bambaşka bir yerde gibi hissediyordum kendimi. 3-4 saat geçtikten sonra otobüse bindiğimde hala gerginliğim ve güvensizliğim sürüyordu, ta ki otobüs benim muhitime yaklaşıncaya kadar, rahatlamış, huzura kavuşmuş ve tekrar güvende hissetmiştim kendimi.

 Güven kavramından gelir öz güvende. Bilmiyorsan güvenemezsin. Kendini bilmiyorsan kendine, konuştuğunu bilmiyorsan konuştuğuna, sevmeyi bilmiyorsan sevildiğine güvenemezsin.

Şu an yaptığım işimde kapsamlı dosyaları olayları inceler ve hakkında rapor yazarım. Raporu da öyle bir yazarım ki çat çat. Kimse gık diyemez. Çünkü konuya süper hakimimdir. Lakin geçenlerde bir rapor yazdım. Diğer görev arkadaşıma okuttum, onun fikrini aldım. Neden ?

 Çünkü ilk defa çok hakim olmadığım bir konu hakkında inceleme yapmıştım ve çok kısa sürede bitirilmesi gerekli bir iş olduğundan konuya tam anlamıyla hakim olacak bilgiye erişecek sürem yoktu. Bu sebeple güven sıkıntısı yaşadım ve mesleki bilgilerine güvendiğim arkadaşlarımın görüşünü almak zorunda hissettim kendimi.

 İşte budur güven. Bilgidir. Ne yaptığın biliyorsan, attığın taşın nereye gideceğini biliyorsan güvenirsin kendine ama bilmiyorsan çekinirsin, ürkersin.

 Bir kıyafet alacaksındır. Ne alacağını bilmezsin, “bir kadın gözüyle” saçmalığına inanırsın ve gider kızın tavsiyesi ile kıyafet alırsın. Ertesi gün giydiğinde birileri sana laf eder ve sen içinden “acaba kötü mü” diye geçirirsin. Bilemezsin, fikrin yoktur, kim doğru söylüyordur vs..

 >> Zamanında cebimizde para olmadığı dönemlerde ( çook çook az ) bir kızla buluşmak için adım bile atamazdık. Neden? İçinden düşünüyorsun , tartıyorsun, kabul etse gelse etkilesem ne olacak , bi mekanda 1 çay içeriz, ondan sonra bi sinemaya gidelim, bi yemek yiyelim dese ne bok yiyecem dersin.

“Hay ben bu parasızlığın amına koyim” dersin. ( Biz hepimiz yaşadık bunları, biliriz ne demek olduğunu)

 Ünideyken okulda bir stand açılmıştı. Üni öğrencilerine, kefilsiz 50 TL limitli kredi kartı veriyorlardı. (1998 falan ) , millet korktu, kredi kartı nedir bilmiyor doğru düzgün kimse ama bilgi güven getirir. Ben ne olduğunu çok iyi biliyordum. Çat başvurdum özgüvenle ( yine bilgi , gelişim, imkan)

 Kısa sürede geldi elime kredi kartı, cüzdanımda bir kredi kartı vardı ve 50 TL limit , müthiş güvende hissettiren bir şey, kaldı ki o dönemde , çay, çorba, sinema yemek siksen 15-20 lirayı geçmez :)))

 Bir gün olta modeli ile çalıştığım hedeflerden biri ile bir operasyon imkanı doğdu 🙂 lakin cepte 2 lira var, bizim aylığın yatmasına da 4 gün , bu fırsatı kaçıracak mıydım? Kredi kartı var aq joker zıpla dedim. Kızla buluştum. Kredi kartı ile 3,40 Hesap ödedim, karanlıkta kiss close :))) ( 2 liram da cebimde kaldı )

 İnsan bilmediğinden korkar, bildiğinden neden korksun ki. Ölüm korkumuz da bu yüzdendir. Cennet cehennem şu bu hepsi inanç olduğu için, gerçek anlamda hiç kimse bilmemektedir ölünce ne olacağını, işte bu da bir korku ve güvensizlik getirir.

 Aslında daha yazacak çok fazla örnek var ama, “çok laf aptala anlatılır” ilkesinden harekeler konunun diğer bölümüne geçelim

 ÖZGÜVEN NASIL KAZANILIR?  

Okunma Sayısı 1.919

Bu makale Bronze ve üzeri üyelerimize özel seçilmiş, cengaver, muazzam makalelerden biridir.

Beleş beleş nereye kadar, yol buraya kadar. Bundan sonra eşeklerle devam edicez

Yok ben eşeğe binmek istemiyorum dersen, özel üyelik seçeneklerimize bi göz at deriz

Giriş Yap Özel Üyelik