Cemiyetle tanışalı bir buçuk yılı geçti. Çok büyük ilerlemeler kaydettim. Sosyal ortamda bir kızı etkileyebilecek seviyeye geldim. Birçok kızla tanıştım. Kimiyle sevgili oldum. Kimiyle sadece arkadaş. Kimiyle sarılıp uyudum, kimiyle yattım.|

Dilerdim benim babam bana cemiyetin verebildiğinin çeyreğini verebilsin.

Sonraki zamanlarda ders sonu buluşmalar dışarıda yemek yemeler sinemalar derken sevgili olmustuk

Anadolu’ya bin kocalı fahişe derler.Bir sürü kavim gelip geçmiştir. Ki bu toprakların çok zengin ve renkli bir insan çeşitliliği vardır. Bin yıllardır ihmal edilmişliği, sürekli asker ve vergi vermek zorunda kalması, kahredici ve insanın iliklerine işleyen yokluklar, evde çöp biriktirme sadece bizim kültürde bulunmaktadır. Buna mukabil, çok zeki yetenekli ve dünya insanlarına toz yutturabilen insanlar yine bizde var.
Sevgili Joker, bu uzun bir süreç(Kimler geldi geçti) sende Cumhuriyetin ilk yıllarındaki eğitici idealist memurları ve Yaban romanındaki talihsiz subayı görüyorum.
Bana gelince ben seni takip ettikçe zihnen zenginleştiğimi ve geliştiğimi fark ediyorum.

Cemiyetten önce; “Ben seni arkadaş olarak görüyorum. Arkadaşlığımız bozulmasın.” “Sen çok iyi bir çocuksun ama ben başkasını seviyorum.” gibi şeyler duyardım. Kızlarla arkadaş falan olurdum kaybetmemek için. Çekicilik yakınımdan geçmezdi.

Cemiyetten sonra ise; “Sen çok etkileyicisin. Ağzın çok güzel laf yapıyor. Her kızın isteyebileceği erkek tipisin. Romantiksin. Az da olsa çapkınsın. Parfüme gerek yok. Kendi vücut kokum etkiler seni. ” gibi cümleler duymaya başladım. Yaşasın cemiyet diye bağırmak geldi içimden. Joker ‘i canıma sokasım geldi. Artık bir kızla ilişkim olmayacaksa bile arkadaş olamayacağımızı biliyor.  Cemiyet’e ve Joker’e ne kadar teşekkür etsem az.