Bir satranç tahtası gibidir insanın duyguları huyları davranışları..

Sevgi de vardır, arkadaşlık ta, doğru da vardır yalanda, iyilikte vardır kötülükte, fedakarlık ta var bencillikte, incelikte var kabalıkta, akıllılık da var salaklık ta, tutku vardır, ilgi vardır, nefret var duyarsızlık var, karaktersizlik var, karışıklılar var.

Yani kısacası bir çok taşınız var.. kimi piyondur kimi kale kimi at..

Taşların önünde kareler önündedir..

Zamanla hangi taşı oynayacağına karar verirsin..

Ve genelde oyunun başında güzel taşlarını kullananlar oyun zorlaşmaya başladıkça , sıkılıp bunaldıkça çirkinlikleri, bencillileri,kötülükleri,  ilgisizlikleri, haksızlıkları, yalanları, duyarsızlıkları  kullanmaya başlarlar..

Ama bunlar piyonlardır. Yani tahtanın en zayıf taşları.. en güçsüzleri…

Ama bir piyon en sona ilerlediğinde vezir olur..

En güçlü olur….

Ve bir piyon en sona gelmeyi

Başarırsa

Diğer oyuncu ağlar…

Piyon deyip geçmemeli…

Şahı koruyan onun yanında duran piyonlarıdır..

Vezir olmaya çalışanlar değil….

JoKeR

05.03.2007