Zamanın birinde uzak diyarlara iki ufak çocuk yaşarmış. İkisi de hüzünlü ikisi de çekingen ikisi de dünyadan korkarlarmış..
Ama dünyaya karşı kuyruğu dik tutma konusunda ikisinin de üstüne yokmuş..
Bir gün olmuş evcilik oynamaya başlamışlar.
Biri baba olmuş biri anne.
Evcilik oynamışlar.
Sonra oğlan gitmiş.
Oyun bitmiş
Küçük kız mahzun kalmış..
Oğlanı seviyor diye değil
Oyunu yarım kaldı diye…
Oynamayı seviyormuş küçük kız
Oyundan anne olmayı.
Oyundan hanım olmayı
Sorumluluk almadan
Oyunda kocaman kadın olmayı..
***
işte küçük kızlar bunun için seviyorlar oyun oynamayı
ve bir kadın ne kadar büyüse de
o küçük kız içinde yaşamaya devam ediyor..
JoKeR
28.02.2007
{jcomments on}
1 Comment
Patron ne anlamalıyız bundan? Saf anıma denk geldi sanırım.