Bundan 31 yıl önce bir Pazar sabahıydı. Saat 09:00 sularında plesantayı yırtmak suretiyle geleceğimi haber vermiştim aileme. Koşa koşa gitmişlerdi hastaneye, hayatta insanlara zorluk çıkarmamayı sevmemem o zamandan belliymiş demek ki; annemi üzmeden pratik ve hızlı olarak hemencik doğuvermişim.

Dünya karmaşık bir yerdi galiba, kelimeler, sana bakıp gülen insanlar , ilgi ve sevgi ihtiyacı, kendi kendine yemek yiyemeyen , tuvalet ihtiyacını bile gideremeyen bir birey olarak başlıyorsun çabalamaya. Önce yemek , sonra tuvalet ile başlıyor öğrenme ve hayat boyunca sürüyor.

Hayata hükmetme çabası, öğrenmek, gelişmek sürüyor. Ailenin dışına taşılıyor. İlk arkadaşlıklar başlıyor, mahallede ilk dayağını yiyorsun. İlk kez kanıyor bir yerlerin, ilk kez dış dünyadaki şiddetle tanışıyor, korkularını ve cesaretini beraber büyütmeye başlıyorsun.

Bu makale Bronze ve üzeri üyelerimize özel seçilmiş, cengaver, muazzam makalelerden biridir.

Beleş beleş nereye kadar, yol buraya kadar. Bundan sonra eşeklerle devam edicez

Yok ben eşeğe binmek istemiyorum dersen, özel üyelik seçeneklerimize bi göz at deriz

Giriş Yap Özel Üyelik