İnsan büyürken eksikliklerini fark etmeye ve bunlara üzülmeye başlar. Özellikle ergenlikle birlikte yaşanan fiziki değişimler sonrasında geldiğimiz nokta bazen bizi hiç tatmin etmez. Yakışıklı olmadığımıza üzülürüz, Sınıftaki o değersiz adam nerde biz nerdeyizdir. Bir sürü sorular sorarız kendimize..

Ya burnumuzun büyük olduğuna üzülürüz, ya çıkmayan sakallarımıza.

Çok zayıf olmak kötüdür. Erkek dediğin güçlü olur yerleşmiş kafamıza bir de çelimsiz sıska diye dalga geçerler, diğer yanda başka biri fazla kilolarını kafaya takar, diğeri pipim küçük der, diğeri fakirim der, diğeri boyum kısa der, diğeri dişlerim kötü der, bir başkası sivilceleri dert eder, beriki sesim ince diye dertlenir.

Tüm bu düşünceler sonunda aynı yerde toplanır.

Benim Suçum Ne ?

Böyle bir yargıya varırız genelde. Benim suçum ne acaba deriz.

Bu makale Bronze ve üzeri üyelerimize özel seçilmiş, cengaver, muazzam makalelerden biridir.

Beleş beleş nereye kadar, yol buraya kadar. Bundan sonra eşeklerle devam edicez

Yok ben eşeğe binmek istemiyorum dersen, özel üyelik seçeneklerimize bi göz at deriz

Giriş Yap Özel Üyelik