Sayın pek değerli cemiyet mensupları “O†salak benim
Öncelikle söylemem gerekir ki aranıza katılma şansını bulduğum için mutluyum. YouTube üzerinde tesadüfen Joker abimizin bir videosunu izledim ve ardına hemen linkten siteye erişip kurcaladım. Yalan olmasın ya forumda ya da YouTube da Joker bir konu içinde “Daniel Goleman - Duygusal Zeka†kitabından bahsetti ki o an beni kazandı. Bu benim çevremdeki algılayabileceğini düşündüğüm herkese tavsiye ettiğim bir kitap. Okuması herkese kolay gelmeyebilir ancak, özümsenerek okunursa düşünsel anlamda bir seviye atlatıyor. Joker abimizinin tavsiyesini de hatırlatmış oldum böylelikle :D
Sanırım burada biraz kendimi tasvir etmem gerekiyor. Başlayayım öyleyse:
23 yaşında üniversite öğrencisiyim. İyi bir şirkette stajyerim -ki elime geçen tüm parayı buradan kazanıyorum-. Gitarda hiç fena sayılmam, uzun zamandır yazmasam da yazı dilim de kendimce tatmin edicidir. Kendimi övmek gibi olmasın oldukça yakışıklı bulur arkadaşlar beni. Vücut falan da var tabi. Spor yapıyorum bir ara salsaya falan da gittim( düzgün bir yere giderseniz ortam nezih ve kız potansiyeli yüksek:D her yaştan insan var -liseliler hariç-kesinlikle tavsiye... ) zaman zaman gayet sosyal oldum üniversite içerisinde. Ama kendi mi öyle bir belaya sürüklemiştim ki ne yaşama sevincim kaldı ne varlık amacım, şu an antidepresan kullanımına kadar getirdi. Şimdi iyi sayılırım. Size Jokerin zaman zaman videolarda ya da makalelerde bahsettiği salak çocuğun hikayesini anlatıyorum. Daha iyi bir örnek bulabilir misiniz bilmem. Dileyenler buyursunlar efendim:
Ergenlikten beri bir kıza aşıktım açıldıktan sonra yüz bulamadım ama ne işse artık bırakamadım peşini tutuldum kaldım. Üniversitede de peşinden gittim(sapıkmıyım neyim:d). Asla sevgili olamadım ama hep olacak gibiydi(iç ses: demek olacak gibiydi he vay güzel kardeşim benim:D) giderdi gelirdi afedersiniz gitmek istediğinde ağzıma sıçar bir kaç ay kaybolurdu sonra ya ben mesajlarda ağlaya ağlaya geri döndürürdüm ya kendi gelirdi, hep aynı döngü... Son seferde artık tamam dedim oluyor bu iş mutluluktan aklım beş karış havada. Arkadaşlar arkadaşça da olsa bir kez sarılamadım ondan en çok istediğim şey buydu. Yanındaydım sürekli ama o ne isterse o oluyordu kendi de derdi bunu zaten. Ben standart bir Türk ailesi çocuğuydum, Atatürk’ü severdim, namaz kılmazdım belki ama Cuma’lara giderdim, değerlerim vardı. Bir gün geçmişindeki kişilerle zamanında samimi! olduğunu öğrendim. Başımdan aşağı kaynar sular döküldü, eline bile dokunmama izin vermezken bunu öğrenmek...O zamanki zihniyetime göre normal değildi, hiç bir şey belli etmedim, olsundu yanımdaydı benim de değişmemin zamanıydı. Öyle olmadı. Çok geçmeden yine yola koyuldu bu sefer ben de ters gittim bir de böyle deneyeyim belki bu lazımdır diye. Vay paşam sen misin onu diyen 😂 Bunun üzerine bana odunu verdi veriştirdi kaybetme korkusundan tek kelime edemedim, gururum kırılıyordu ama o an düşünmedim sadece karşımda her kelimede benden giderek uzaklaşıyor oluşunu izledim. İnsanın kendi ölümünü seyretmesi gibi bir şeydi bu... O günden sonra giderek kötüleştim sevmiyordum artık ama içimde tarifsiz bir acı vardı ve bir süre sonra yerini anlamsızlığa bıraktı adımı soranlara düşünüp cevap verir oldum, evden dışarı çıkınca ayaklarım geri geri gidiyordu gücüm kalmamıştı. 1 sene böyle dalgalanmalar yaşadım. Sonra başkasıyla evlendiğini öğrendim önceden duysam daha beter yıkılırdım, hiç umrumda olmadı bu. Mesele artık o değildi bundan emin olmuş oldum. Bu süreçte artık kızlara yazmaya başladım(kendimi yıllarca uzak tutmuştum diyebilirim) Önceden okulda goygoy için arkadaşlık olsun diye kızların masasına oturup rahatça tanışıp ilgilerini çekebiliyorken artık iki muhabbetten sonra kimse beni siklemiyordu. Yakışıklıydım, konuştuklarımın içi doluydu, para vs gerekli koşulları sağlıyordum. Ama bu süreçte hep siktir edildim gençliğimin bu döneminde bu imkanlarla bunları yaşamak beni artık iyice rahatsız eder olmuştu, gurur kırıcıydı da. Sporu bırakmıştım şimdi gene topladım vücudu(arkadaşlar ne olur imkanlarınız dahilinde spor yapın amelelik değil o kaldırılan ağırlıklar testesteron ve serotonin(mutluluk) gibi hormonları etkiliyor mental olarak iyi hissetmenizde büyük etken) enerjim de yüksek bir şeyler yoluna giriyor gibi. İki gündür deli gibi saatlerce makale okuyorum. Büyük bir kısmı bitmiştir. Bugün metrodan çıkarken bir set açtım. Konuşmam diksiyonum çok beğenilir lakin dilim sürçtü sesim biraz inceldi falan da batırmadım diyebilirim. Kıyafetinden falan konuştuk iki dk dedim bana yeter şimdilik devamını getirme riskine giremedim :d
Akşam da arkadaşlarla oturduk yeni bir kız var grupta grubu yöneten bendim espri üstüne espri inanılmaz bir baskınlık mükemmel bir enerji... en az 5 yıldır böyle değildim arkadaşlar halimi anlayın. Yine güldük eğlendik ama hep bir sönüktüm eskisi gibi değildim... ancak bugün... Kıza yürümedim ama kız tav oldu net. Aklım yan masadaki sarışındaydı kesiştik, böyle bir hatunla(8.5) kesiştiğimi hatırlamıyorum çok iyi hissettirdi. 3 kızlardı set açacaktım ama arkadaşlara ayıp olur diye yapamadım çok içimde kaldı... yine de bu kadarını yaşayabilmek umut verici, mutluyum. Umarım zamanla bir pua olabilirim :)
Gel gelelim bunları niye anlatıyorum. Bunu anlatmayı sevmiyorum aslına bakarsanız başka yerde de anlatmam daha, yorucu. Dramatize etmemek adına elimden geldiğince kısa tuttum bu kadar kısaltabildim. Emin olun uzun zaman önce anlatmayı, dert yanmayı bıraktım mevzu yok artık benim için lakin, beni buralara kadar getiren olay da budur. Sağlam bir örnek olduğu için grubun amacına belki biraz hizmet edebilirim dedim. Birileri yalnız olmadığını anlasın, birileri böyle adamlar da varmış biz yine iyiyiz desin :D Ben bakış açımla cemiyet zihniyetinin hakkını vererek kendimi yansıtabildiğimi düşünüyorum, takdiri sizin.
Ve Joker’e büyük saygı duyduğumu belirtmek isterim. Bir sürü iyi çocuk var etrafta bu tip konulardan muzdarip. Öyle ki bu yaşananlar insanın kaderine yön verecek güçte. Zamanında dert çekip kurtulan adamlar genelde aynı derdi dinlemek istemezler bıkarlar. Joker ise bir şekilde kendi imkanlarıyla burada insanların hayatlarına dokunuyor. Bu kimisi için bir mucizedir. Bu sebepten başta Joker olmak üzere cemiyet zihniyetiyle az ya da çok önemli değil, faaliyet gösteren güzel insanlara insanlıklarından dolayı teşekkür ediyorum. Eminim ki bu anlayış daha pek çok genç tarafından örnek alınacaktır.
Sabah 5’te kalkacağım uykulu yazıyorum yanlış/saçma bir şey yazdıysam affola.
Son olarak da dikkate alırsınız almazsınız bilemem yine de aklıma gelen bir kaç kitabı paylaşayım, çorbada tuzumuz olsun :)
Yuval noah harrari - Sapiens
Daniel Goleman - Duygusal Zeka
Marshall Rosenberg - Şiddetsiz İletişim
Napoleon Hill - Düşün ve Zengin Ol
Bunlar faydasına inandığım kitaplardan bazıları... Kadınlarla alakalı özellikle bir şey söylemezler ama, kadınlar hakkında çok şey katarlar daha önemlisi hayatınıza değer katarlar ki ikisi paralel gelişir.
Zaman ayırdığınız için teşekkürler.
Sevgiler
