Sorular

Hem bu kadar derinleşip hem bu kadar saçmalayıp hem de bu kadar gerçeğe yaklaşacağınızı düşünemedim. Hata yaptım buranın olayı bu zaten Her biriniz için ayrı yazacağım ama şimdilik devam edelim buna.

Kuantum son 6 yıldır duvardan çıkarılan matkap sesi duyuyorum. Yapman gereken sorunlarına baskın gelsin

Ne sıklıkla duyuyorsun, eğer cok sıksa cidden delirmemek elde değil.

bi kac kisi cipralex önerdi . antidepresanlarla ilgili bir yazıda fena olmaz

[Zoraki kırbaç]

Reis benim şöyle bir sorum olcak. Şimdi güzel bir hatunla takılıyorum. Bazen güzellikten dolayı havalara girdiği oluyor. Mesela ben çok güzelim ya falan gibi. Çok şanslısın benle olduğun için falan diyor mesela. Çevresinden arkadaşlarından sürekli güzelsin iltifatları alıyor haliyle. İnstadan yürüyen mesaj atanlarda olunca durum bu. Hoşuma gitmiyor bu tarz kendini beğenmiş haller demiştim geçen bu tavırlarını düzelt dedim. Öyle olunca bende biraz ilgiyi azaltıyorum veya negliyorum falan. Diğer zamanlarda da ara ara negliyorum bir tarafı kalkmasın diye. Ama ara ara yine geliyor bu haller.


Bunun önüne geçilebilir mi yoksa benim tepkimi mi ölçüyor. Nasıl davranmak gerekir nasıl cevap vermek gerekir?

[Zoraki kırbaç]

Kuantum birader geçmiş olsun öncelikle. Şimdi ameliyatlardan sonra vücuda müdahale olduğu için çoğu zaman sorunsuz bir iyileşme olmaz. Dokuya müdahale olduğu için ister istemez bu tarz yan etki,ses veya hisler olabilir. Başka doktora görünmek belki çözüm getirebilir bilemeyecem şu an onu. Yalnız sende gördüğüm bu durum biraz takıntı ve anksiyete oluşturmuş doğal olarak ve geleceğe yönelik bir kaygı doğurmuş sende. Tamamen sağlık durumunla ilgili. İnşallah sonraki ameliyatın başarılı geçer.

Diğer ameliyattan sonra psikiyatrik destek almayı düşünebilirsin. Bir de bu sorunları çok düşünmemeye çalış. Düşündükçe ona olan takıntın artacaktır. Sosyalleşme ve yeni hobiler sana çözüm olur dışarı çıkabilirsen eğer.

Kuantum birader geçmiş olsun öncelikle. Şimdi ameliyatlardan sonra vücuda müdahale olduğu için çoğu zaman sorunsuz bir iyileşme olmaz. Dokuya müdahale olduğu için ister istemez bu tarz yan etki,ses veya hisler olabilir. Başka doktora görünmek belki çözüm getirebilir bilemeyecem şu an onu. Yalnız sende gördüğüm bu durum biraz takıntı ve anksiyete oluşturmuş doğal olarak ve geleceğe yönelik bir kaygı doğurmuş sende. Tamamen sağlık durumunla ilgili. İnşallah sonraki ameliyatın başarılı geçer.

Diğer ameliyattan sonra psikiyatrik destek almayı düşünebilirsin. Bir de bu sorunları çok düşünmemeye çalış. Düşündükçe ona olan takıntın artacaktır. Sosyalleşme ve yeni hobiler sana çözüm olur dışarı çıkabilirsen eğer.

Tesekkürler yanıtın icin dostum, suan kbb den geldim ve hicbir sıkıntı cıkmadı.

düsündüğüm gibi takıntı yapmısım antidepresana baslayacağım, ayrıca ikinci ameliyatıda bugün gittiğim doktora yaptırmayı düsünüyorum.

herseyi baslatan sinir sistemimi zıplatan ilk doktorum o kapıdan girmemek icin cok seyimi verirdim , ameliyat basarısız gecebilir doktor hatası olur baska bisey olur eyvallah bunlara sözüm yok insanız olabilir ama be amk cocuğu bi insan ol bi güler yüz göster bi güven verde tribe girmeyelim.

[valera777]

Tesekkürler yanıtın icin dostum, suan kbb den geldim ve hicbir sıkıntı cıkmadı.

düsündüğüm gibi takıntı yapmısım antidepresana baslayacağım, ayrıca ikinci ameliyatıda bugün gittiğim doktora yaptırmayı düsünüyorum.

herseyi baslatan sinir sistemimi zıplatan ilk doktorum o kapıdan girmemek icin cok seyimi verirdim , ameliyat basarısız gecebilir doktor hatası olur baska bisey olur eyvallah bunlara sözüm yok insanız olabilir ama be amk cocuğu bi insan ol bi güler yüz göster bi güven verde tribe girmeyelim.

antidepresan kullanımi kararını kim verdi ?

antidepresan kullanımi kararını kim verdi ?

psikiyatriye danıstım.

[herşeyibilenadam]

Tesekkürler yanıtın icin dostum, suan kbb den geldim ve hicbir sıkıntı cıkmadı.

düsündüğüm gibi takıntı yapmısım antidepresana baslayacağım, ayrıca ikinci ameliyatıda bugün gittiğim doktora yaptırmayı düsünüyorum.

herseyi baslatan sinir sistemimi zıplatan ilk doktorum o kapıdan girmemek icin cok seyimi verirdim , ameliyat basarısız gecebilir doktor hatası olur baska bisey olur eyvallah bunlara sözüm yok insanız olabilir ama be amk cocuğu bi insan ol bi güler yüz göster bi güven verde tribe girmeyelim.

Doktor reçete etmeden antidepresan kullanmayın. 3 hafta içinde elinizde bir bıçak kendinizi öldürmeye çalışıyor bulabilirsiniz. Antidepresanlar çok ciddi ilaçlar sadece doktor kontrolunde kullanılmalı.

Uzun ve detaylı bir konu ama iki şey söylim. Antidepresan sende ne süre ve hangi dozda ne amaçla kullanılacak bilmiyorum. İşe yarar mı kimse garantisini veremez. Ama ben sana bir garanti verim işe yarasa bile bıraktığında şuan olduğundan daha kötü durumda olacaksın.

Bu arada antidepresanların işe yaradığına dair tek bir bilimsel veri yok. Kontrollü çalışmalarda tek etkisi plasebo etkisi gibi görünüyor. Serotonin hikayesi zaten ayrı bir konu. Serotonini düşmüşte depresyona girmiş falan. Ölç amk madem öyle bakalım düşmüş mü düşmemiş mi?

Birde adamlar en son hatırladığıma göre 297 hastalık bulmuşlardı. Son çıkan DSM5 de 320 e çıktı herhalde. İki adet ilaç düşün. 320 hastalığa iyi gelsin. Yok böyle bir şey. Zaten işe yarasa, gerçekten tedavi edici özelliği olsa neden bu kadar fazla acı çeken hasta doldu ortalık. Neden her yıl yeni ilaçlar çıkarken her sene depresyon ve anksiyete hastaları çoğalıyor.

Bu devekuşu hikayesine benziyor. Kafayı kuma gömmüş bir süre saklanırsın tamam. Ama göt dışarda. Kafayı kuma gömmek, götün kapanmasını sağlamıyor. Belki bazılarında götün açık olduğunu unutmaya yarayabiliyor.

Not: Kullandığınız ilaçların prospektüslerini okuyun.

[DickWhitman]

prozac nation...

prozac kullandım, psikoloğumun karşı çıkmasına rağmen, çok rahattım, hep comfort zone gibi. ama bir bıraktık bir baktık ki ne görelim kafayı kuma gömmüşüm ama göt delik deşik olmuş, açık olduğunu unutmayı bırak, stres seviyem artınca ve bir şeyler birikince yaramadı, ters tepti. ayrıca o sözüm ona comfort zone döneminde terapiyi bırakmak da hata oldu

kendisine değer veren kullanmasın psikoterapiye denesin, şunu dürüstçe söyleyebilirim ki bir sene emek verince çoğu şey rayına oturuyor.

Yanlıs anlasılmasın cözümü antidepresanlarda arayan birisi değilim, hatta kullanacağımıda hic düsünmezdim. Ama antidepresanlara karsı cıkanlardanda değilim. Kullanıp intihara teşebbüs eden yakınımda oldu hayata yeniden tutunanda.

Ama suan kendi durumum icin konusaym, takıntılarım kaygılarım cok arttığı icin kullanmaya basladım. Halbuki aşırı rahat ve vurdumduymaz bir insandım. hatta baska insanların üzüldükleri antidepresana basladıkları olaylar bana cok sacma geliyordu. belkide takmıyorum sanıyordum bilmiyorum ama suan tek isteğim herseyin eski düzenine oturması.

[etersiz]

hba spesifik demişsin

dün gece şehrin ışıklarına bakıp içiyorum, evin mutfağının manzarası iyidir. zaten mekanda da fiyatlar iyice uçmuş en son izmirde bara girmeden bira içip sonra giriyorduk yine kişi başı 70 kağıt hesap çıkıyordu... neyse konu bu değil.

bir yandan da bir kızla konuşuyorum. telefonu kapattım mesajla devam ediyoruz, kız bana aşkını itiraf etti.

bu konu hakkındaki düşüncemi de biliyor, inanmıyorum öyle bir duygunun varlığına demiştim kıza.

şimdi bu kız bunu bilmeseydi bana yine aşık(!) olacak mıydı? ona kötü davranmasam da bana yine aşık olur muydu?

bu kız benim başka kızlarla da ilgilendiğimi eve çağırdığımı biliyor?

şimdi soracaklarım aşk dedikleri şey hakkında, daha çok karşılıklı değer vermek hakkında.

ulan son zamanlarda o kadar kötü bir insan olduğumu hissediyorum ki... ama olmazsam da hayat iyi olmayacak çevredeki kızlar iyi olmayacak biliyorum.

sürekli bir maske suratımda oyunumu oynuyorum. kimseye de güvenip maskeyi indirmedim daha. çünkü arkadaşıma indirsem güvenmiyorum, herhangi bir kıza indirsem o maskeyi, terk eder yine güvenmiyorum.

birileri seviyor ama ben sevmiyorum. sevsem ne olur onu da bilmiyorum. (bunlar senle konuştuklarımızdan bağımsız, zamansız konular)

yani sanki hep birisi birisini incitmek zorundaymış gibi hissediyorum ikili ilişkilerde ve tabiiki de inciten olmayı yeğliyorum.

dünkü o kıza dönmedim diğerlerine olduğu gibi. çünkü alacağımı aldım heyecan uyandırmıyor artık, muhtemelen sabah akşam düşünüyordur.

hepimizde bir maske var kimininki güçlü kiminin zayıf. hepimiz oynuyoruz hayatta ama... kimseye güvenim sevgim yok.

sence tamamen yalnız mıyız? bu kadar kötü olmak gerekiyor mu hep? yoksa güvenecek birileri var mı?

biliyorum biraz karmaşık oldu ama kafamın içini bir görsen

O sokakta gördüğün veya bir ortamda seninle arkadaş olan insanlar da burada. Biz de insanız amk. Ne kadar farklı olabiliriz birbirimizden? "Bir biz varız güzel. Öbürleri hep çirkin." diye bir şey yok. Sev kardeşim insanları. O kıza da en azından "Bizden olmaz be güzelim." minvalinde bir şey söyle. Ayıp lan.